Hepimizin kadın erkek günlük hayatımızdaki en önemli aksesuarımızdan biri olan ve her yaştan bir çok kişinin günlük hayatını konforlu bir şekilde sürdürebilmesi için muhakkak gerekli olan gözlük şüphesiz bizler için çok önemli bir buluştur.
Gözlük icat edilmeden önce bir çok kişi için dünya ve kelimeler çok bulanıktı. Yakın ve uzak görüş bozukluğu ve astigmatınız var ise toplum içinde gerçekten çok talihsiz olarak adlandırılıyordunuz.
Gözlük icat edildikten bu yana bu alanda çok fazla yol kat edildi. Aslında hiç kimse gözlüğün tam olarak ne zaman icat edildiğinden emin değil. Ulaşılan bulgulara göre cilalanmış bir kaya kristali olan en eski mercek antik Nineveh zamanındandır. Lensler eski zamanlarda parşömenlerde delik açmak, yaraları yakmak ve balmumu tabletlerinden gelen harfleri silmek için kullanılıyordu. Merceklerin yazıyı büyütmek için kullanılıdığı ilk olarak MS 1000 yılından sonra görülmüştür. Okuma taşları olarak bilinen ve harfleri büyültmek için yazıların üzerine yerleştirilerek kullanılan bu lensler modern büyüteçlerin öncüsü olmuştur.
Birkaç yüz yıl sonra, 1268 ve 1289 arasında (13.yy’da), ilk takılabilir gözlük çifti İtalya’da geliştirildi. İlk gözlük, bir çerçeve ile çevrili basit bir dışbükey kuvars taşı veya kristal çifti, her taş için bir sap, kulplar bir perçinle birbirine bağlanmış ve gözlükler burun üzerinde dengelenmiş veya yüzün önünde tutulmuş şekildeydi. Bu mucidin adı kayboldu, ancak fikir başarılı oldu ve İtalya’daki bir kristal işçi loncası 1300’e kadar kristal göz lensleri yapmak için düzenlemeler geliştirdi. Bu yüzden 1285 yılı civarında Salvino D’Armate’nin gözlük icat ettiği bilinse de çeşitli kaynaklar gözlüğün icadı ile ilgili daha erken bir kökene işaret ediyor.
1600 lü yıllardan sonra İspanya’da icat edilen gözlük sapları kulakların etrafına dolanan çerçevelere bağlı ipler veya teller şeklindeydi. Çinliler, çerçevelerin bu versiyonunu, dizelere ağırlık takarak değiştirmiş, böylece kulakların arkasındaki bölümü dengelemişlerdir. Günümüzde kullanılan sert çerçeve kolları ve saplar, İngiliz gözlükçü Edward Scarlett tarafından 1730 yılında icat edildi.
Benjamin Franklin bir süre yanında yakın görüş için ve uzak görüş için olmak üzere iki çift gözlük taşıdı. Gözlüğünü sürekli değiştirmek zorunda kaldığı için sinirleniyordu ve nihayet her çiftin merceklerini yarıya indirdi ve her birinin iki yarısını bir çerçeve içinde birleştirdi. Böylece, bifokal (çift odaklı) gözlükler 1780’lerde icat edildi ve trifokal (üç odaklı) gözlükler onu takip etti.
Günümüz güneş gözlüklerinin ilk olarak 12. yüzyıl yada daha öncesinde Çin’de kullanılmış olduğu düşünülmektedir. Bu güneş gözlükleri, dumanlı kuvarsın düz camları olan lenslerden yapılmıştır. Eski belgeler, tanıkları sorguladıklarında yüz ifadelerini gizlemek için eski Çin mahkemelerinde hakimler tarafından bu kristal güneş gözlüklerinin kullanıldığını açıklıyor.
James Ayscough, 1752 civarında gözlüklerdeki renkli camları denemeye başladı. Ayscough, mavi ya da yeşil renkli camların belirli görme bozukluklarını düzeltebileceğine inanıyordu. 19. ve 20. yüzyılın başlarında Sarı-kehribar ve kahverengi ile renklendirilmiş camlara sahip gözlükler ışığa karşı duyarlı hastalara reçete edilmeye başlandı. 1900’lü yıllarda güneş gözlüğü kullanımı özellikle Hollywood film yıldızları arasında yaygın hale geldi. 1936’da Edwin H. Land güneş gözlüklerini üretirken patentli polaroid filtresini kullanmaya başladığında, ilk kez polarize güneş gözlükleri ortaya çıktı.
Günümüzde çeşitli renklerde gözlük camı ve çeşitli modellerde gözlük çerçeveleri bulunmaktadır ve güneş gözlüğü stilleri her yıl değişmektedir. Gözlük takan dünya adına, ilk gözlük çiftini yaratan isimsiz mucite teşekkür ederiz.
